برگزیده از وبلاگ ِ ساعت کوکی

لاک بزرگی دارد 

دلم را میگویم!        

لاک بزرگ و سنگینی دارد 

دل کوچکم! 

هر روز با تمام وجود به دوش میکشد 

لاک سنگینش را 

که مبادا رویش بیفتد 

که مبادا در لاکش فرو رود ... 

خیلی تمرین میکند 

میخندد 

      میخنداند 

ولی گاهی 

دنیای بیرون تاریک میشود  

سرد میشود 

تلخ و بی روح  

میترساند دلم را 

آخر دلم کوچک است ! 

و این است که دیگر تاب نمی آورد 

لاک بزرگش را روی شانه هایش 

پس یواش یواش 

                 آرام آرام 

در آغوش لاکش فرو میرود و  

عشق تزریق میکند ... 

و از فردا صبح   

دوباره

میخندد و 

          میخنداند 

---

پ.ن : 

میخواستم از دیروز بنویسم. یه طومار نوشتم اما بعد میگذارم.الان شدید خسته ام

شب خوش