پرانتز باز ((((((((((((((((( دلتنگی های یه دختر

همین دیشب بود که تا خود اذان صبح گریه کردم ...دلم گرفته بود و از خیلی چیزا دلگیر بودم. 

دلتنگ بودم و امیدوار...امیدوار به لطف بی نهایت خدایی که بارها و بارها اشکم رو در آورده...

میدونم...میدونم 

دنبالِ مقصر میگردم که اشتباه خودم رو گردن اون بندازم...این وسط چه کسی بهتر از خدای مهربونی که سرزنشم نمیکنه ...خدایی که جوابم رو با سکوتش میده....انگار میدونه از انتخاب اشتباهی که زیباترین اشتباهم بوده  پشیمون نیستم...از نداشتنش غُصّم میگیره...

یه گلدون اون گوشه حیاط که هر روز بزرگ و بزرگتر میشه یاد آور چیزایی هست که من دوستش داشتم..یه خاطراتی که هر وقت و هر زمانی که بهش فک میکنم اشکم در مشکه...

خدایــــــــــــــا !!! بگم ؟؟؟

ا ی ی ی ی ی دنیا....نگفتنش بهتر است ....