کوتاه

از هر چی کاش وکاشکی  باید بگذریم....یه عمر نشستیم وکاش و کاشکی گفتیم...کاش این بود ...کاش این نبود.حسرت نبود.یه گله کوچولو از خدا بود...میگن کفر نگو....آخه  من خدایی رو که نشه باهاش حرف زد رو دوست ندارم. دلم نمی خواد خدا هم مثل دیگران سرزنشم کنه...که نمی کنه...همینه که عاشقشم...دوست دارم باهاش قهر کنم .دعوا کنم ...ترک نماز کنم....چیه ؟؟؟مگه عیبی داره .خدای  خودمه دوست دارم اذیتش کنم....دوست دارم  یه کم مثل دیگران بیخیال باشم....دوست دارم اگه روسریم افتاد جلو دیگران از ترس دادو بیداد نکنم...دوست ندارم از خدا بترسم....می خوام رفیق باشم باهاش...دلم می خواد وقتی نماز می خونم آرایش داشته باشم...موهامو بیرون بزارم...اصلا با دامن کوتاه نماز بخونم بدون چادر...وقتی به همه چیز آگاهه...وقتی ناظره...چرا موقع نماز !!!! چطور مرد می تونه عریان نماز بخونه...اصلا چرا خدا از راههایی که یه عمر ازش می ترسیدی امتحانت می کنه...اون که می دونه من جنبه این چیزا رو ندارم....یعنی می خواد شکستم رو ببینه؟؟؟!!! دوست دارم یه روز مرد و مردونه بهم بگه چرا...چرا دوست داره سرم رو محکم به سنگ بکوبه...مگه نمی گه اگه کار یه نفر رو راه بندازی 10تا از مشکلاتت حل میشه....آخه من که تو این شرکت روزانه کار خیلی ها رو راه می ندازم.تنهایی ....پس چرا گره کار رو محکمتر میکنه...چرا هر چیزی رو ازش می خوام برعکسش می کنه....نمی دونم ...خودم هم موندم که چرا؟؟؟

"اگر با من نبودش هیچ میلی    چرا ظرف مرا بشکست لیلی"

---

پ.ن1: این روزا تو ذهنم همش دارم با خدا دعوا می کنم که چرا وچرا وچرا؟؟؟

پ.ن2: خوبم ..خوب ... این همه گله نه از افسردگیه ...نه از مشکلات...(جهت اطلاع )

پ.ن3: بخدا این آدمیزاد دیوانه است