به مادرم

مادرم

   ای بهترین آوازه ها

             ای که پیدایی زمن

                     اما نمی آیی چـــــــــــرا؟

                                     ای که مانند ثریا پیش ماه  

                                                 عشق می ورزی و بی خود میشوی

ای که مانند زمــــــــــــــان

      می روی  و نیست در تو جز سکوت

                                       ای مقـــــــــــــدس ...

                                                     بی تو توفیق حضور

                                                             نیست بر مـــــــــــا هیچ نور

پس بیا روشن کن این افلاک را

               نور ده....پایان ده این ظلمات را

                                با وجود خود معطر کن فضا

                                                   تا که از سر* وجــــــــود

                                                                  منزلت یابیم وباشیم

                                                                            بهترین خلق خــــــدا

*سر : راز

---

 پ.ن:برای مادرم وعزیزترین فرد زندگی ِ عزیزم