شبیه داستانک

 " با صد هزار جلوه برون آمدی که من 

 با صد هزار دیده تـماشا کنم تورا"

همین دیروز بود که از خدا گله کردم که چرا مشکلاتم رو زیاد میکنه. آخه مگه چکار کردم؟ دختر به این خوبی!!!! باادبی!!! چرا اینقدر اذیتش میکنی؟چرا هر ماجرایی که واسه نقش اول فیلم های هندی پیش میاد واسه من می پیچی؟؟؟آخه چرا من؟؟؟ من که نمازمو می خونم .من که دزدکی و زیر آبی به جوون مردم نگاه میکنم؟؟؟!!!تازه بنده خدا اصلا هم نمی فهمه که دارم به مسخره نگاش می کنم...و هزار تا منت دیگه پشت همین میز سرش گذاشتم

دیگه خودم خسته شدم از سکوتش...چندتا بد وبیراه آبدار نثار خودم کردم و بی خیال شدم و خودمو سرگرم کارای دفتر کردم که یادم بره ...

یکی از مشتری های مربوط به سال 85 وارد دفتر شد وبعد کلی احوالپرسی ...گفت :امروز اومدم  بابت کاری که سال 85 برام انجام دادی هم از خودت هم از داداش گلت تشکر کنم...

با خودم گفتم عجب آدم بیکاری !!! اوووووووووووووووووووووو که میره این همه راه....بعد ادامه داد چند تا مطلب هم بهت بگم وبرم.... تخت تخت نشست واز تذکره الاولیا فرید الدین عطار داستان رابعه پرهیز کار و چند تا روایت هم از پیامبر گفت....او می گفت ومن با دقت به حرفاش گوش می دادم  به دودلیل..اول اینکه عین معلم های دوره راهنمایی وسط حرفاش  می پرسید بگو چی گفتم؟؟؟؟

دوم  اینکه هر چی حرف می زد انگار جواب تک تک گله هایی بود که من از خدا کرده بودم. باورش سخته... اما فهمیدم کجا هستم .کی هستم...آخر سر هم این شعر رو واسم زمزمه کرد ورفت ومنو با تمام تفکراتم تنها گذاشت.

 " با صد هزار جلوه برون آمدی که من 

 با صد هزار دیده تـماشا کنم تورا"