.....

شب بود و

نگاهم به آسمــــــــان

من بودم وخدا

تنهــــــــــــــــای تنها

اشکهایم می خروشید... (!)

خنده مستانه مـــــــــاه...

نهیب ستاره هــــــــــــــا...

مرا به ســـــــکوت واداشت....

آسمـــــــــان دریا شد...

دریایی خروشــــــــــــان...

ماهی ها به تماشای اشکهایم نشستند

نه خدا بود...نه نهیب ستاره ها...نه خنده مستانه ماه...

اکنون زمان گریستن است....

کاش دریا سکوت می کرد...

تلاله

---

پ . ن :

امروز خدا تو آفریدن اشتباه کرد... اشتباه !!!!!

نه بابا ...اشتباه چیه !!! اصلاح می کنم...

به نظر من زیباترین کار رو انجام داد....یک دختر رویایی...عاشق به زیبایی رو به جهان هدیه کرد...خدا کنه قدر بدونن...

قدر آیینه بدانیم چو هست              نه در آن وقت که افتادو شکست

 

تازه اینم هدیه های تولدمه از طرف محمد- ملیکا-فائزه- فریماه( خواهرزاده های عزیزم) 

این اولی منم دیگه...منتها من اینقدر تپل نبودم..موهام هم طلایی بوده و بیشتر از این حرفا بوده...

دومی هم منو کشیدن که  بزرگ شدم وخونه دارم ...منتها با همسرم که سرور باباشونه قهر کردم و همه زندگیمون مثل فیلم آتش بس از هم جدا کردیم...
ولی خودمونیم چقدی خوشحالم من 

اینم فک کنم محافظ  من باشه.... 

 

جدی می گم ....این محبت ها رو میگن زندگی....